 |
 |
 |
 |
 |
||
RelatieproblemenWe hebben allemaal invloed op elkaar maar vaak hebben we dat niet door. Dat gebeurt met vrienden, collega’s, familie, e.a. Als we elkaar aanvoelen, dezelfde taal spreken, is er niets aan de hand en kunnen we zelfs ruzie maken en het daarna net zo makkelijk bijleggen. Het is anders als we niet dezelfde taal spreken want dan moeten we moeite doen om elkaar te begrijpen. In gezinnen zie je vaak dat de kinderen vervelend, of aandachtvragend gedrag gaan vertonen als de ouders met elkaar problemen hebben. De kinderen zijn dan een bliksemafleider van de spanningen tussen de ouders. Maar ook kunnen kinderen met elkaar ruzie krijgen vanuit verschillende belangen. Jonge kinderen maken makkelijk ruzie om speelgoed dat van hen is met name als een ander kind er mee gaat spelen. Het kind verdedigt zijn territorium. Zo open als kinderen voor hun belang opkomen zo onderhuids gaat dat meestal bij volwassenen. Hierbij spelen gezinsculturen een belangrijke rol. Ben je in een katholiek gezin opgegroeid en ga je trouwen met een boeddhist dan weet je dat je twee culturen moet overbruggen en ben je dus meer waakzaam. Echter wat denk je van het verschil tussen een rijk en een modaal gezin; of iemand uit Friesland en Limburg; of iemand uit de stad of uit een dorp. Dan zijn er nog grote verschillen tussen het ene gezin en het andere gezin uit hetzelfde dorp, stad, milieu, enz. Bedenk dan dat als twee mensen een relatie aangaan deze verschillen overbrugt moeten worden. Meestal is er echter geen direct bewustzijn over deze verschillen en worden we die pas gewaar als we problemen krijgen. De eerste signalen zijn vaak elkaar niet begrijpen ondanks dat je zo je best doet. Dit veroorzaakt de eerste verwijdering. Als het onbegrip toeneemt zie je uitvluchten, excuses of ruzies om elkaar niet te ontmoeten ook toenemen. Dit is een escapegedrag dat grotere vormen aanneemt als je daar niets aan doet. De problemen creëren afstand en het is duidelijk dat de liefde niet meer op de voorgrond staat en er een vicieuze cirkel ontstaat. De onbereikbaarheid en machteloosheid zorgt dat de partners in een emotioneel isolement van elkaar komen. En dat terwijl elk mens liefde nodig heeft! Als we nu kijken hoe mensen als individu zich verschillend ontwikkelen is het interessant te bedenken dat het bijzonder is hoe vaak het eigenlijk wel goed gaat in relaties! Ongeveer een derde gaat scheiden, dus twee derde vindt wel de juiste verbinding! Hoe doen ze dat? Je kan ook naar je eigen relatie kijken wat er wel goed gaat zonder dat je daarmee de problemen kleiner maakt. Vaak zie je dat een probleem al eerder speelde en vaker met succes is bestreden. Wat maakte toen het verschil met nu? De relatiegezinstherapeut heeft verschillende benaderingen maar zoekt in eerste instantie naar de negatieve patronen in de communicatie en de pijnpunten. Hoe raken ze elkaar steeds weer. Het ontdekken en toegeven dat ze elkaar pijn doen terwijl de partners juist toenadering willen werkt al verlichtend. Vervolgens wordt er gekeken naar successtrategieën uit het recente verleden. Wat heeft wel gewerkt en kan dit opnieuw worden toe gepast of in een aangepaste vorm. De waarom-vragen worden voorlopig vermeden want die lossen niets op. Als je inziet dat negativiteit problemen zowel doen ontstaan als in stand houden en dat positiviteit leidt tot toenadering en het oplossen van problemen, is de keuze snel gemaakt om tot ander gedrag te komen. Bij gezinstherapie is er ook nog extra aandacht voor het aanleren van opvoedingsvaardigheden. Kinderen moeten gehoord en gezien worden,maar ze moeten ook hun plaats weten. Dat evenwicht is vaak verstoord in gezinnen. Daarom gaat daar ook aandacht heen. |
 |
|
||||
Praktijk EenSamen |
|
|||||
 |
|
|||||
|
|
|
|
|
|
|
|